سید محمدمهدی خوانساری

سید محمدمهدی خوانساری (۱۲۴۶-۱۱۸۲ ق) معروف به صاحب «رساله ابوبصیر»، از علمای مشهور شیعه در قرن سیزدهم هجری و شاگرد میرزای قمی است. در کتابهای تراجم علما، او را در عداد افاضل و اعلام عصر خویش متذکر شده‌اند.

تحصیلات

سید محمدمهدی موسوی خوانساری فرزند عالم بزرگوار سید حسن (فرزند سید حسین خوانساری)، متولد سال ۱۱۸۲ قمری در خوانسار بود. او از حضور والد و اعمام و بنی اعمام خویش مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را به پایان برد. بیشتر مراتب علمی او از محضر میرزای قمی نصیب او شد و جناب میرزا به او علاقه مفرطی داشت و همه ساله از او در خوانسار بازدید می فرمود.

سید محمدمهدی خوانساری در علم رجال و تمیز مشترکات رجال خبر مهارتی خاص داشت و در فقه و اصول و حدیث و ادبیات عرب و علوم ریاضی اطلاعات وسیعی داشت و به مراتب استادی نایل آمد.

تألیفات

اثر مشهور آیت الله خوانساری رساله ای درباره «ابوبصیر» از راویان اهل بیت (علیهم السلام) با عنوان «عدیمة النظیر فی احوال ابی‌بصیر» و معروف به «رساله ابوبصیر» می باشد که در این اثر مهم و معروف تحقیقات رجالی او به ثبوت رسیده است.

او همچنین بر «مبادی الاصول» و «تبصرة المتعلمین» علامه حلی، «الفیه» سیوطی و «الروضة البهیة» شهید ثانی، شرحها و حواشی مبسوطی نوشته که هر کدام شامل چند مجلد است.

وفات

مرحوم سید محمدمهدی خوانساری در سال ۱۲۴۶ قمری دار فانی را وداع گفت و در مقبره سید محمد مجاهد در کربلا به خاک سپرده شد.

منابع

• سایت شعائر.
• ویکی شیعه.